Titel: Hof van Doorns en Rozen (A Court of Thorns and Roses #1) |
Auteur: Sarah J. Maas |
Auteur: Sarah J. Maas |
Uitgever: Uitgeverij Van Goor | Bladzijden: 424 |
Waarschijnlijk ben je dit boek al heel vaak tegen gekomen op internet, want een tijdje terug was dit boek een enorme hype. Ik heb er zo ontzettend veel goede reacties over gehoord, dus ik toen moest ik dit boek ook lezen. Want wie leest er nou niet graag geweldige boeken?
"Belle en het Beest"
Dit boek is gebaseerd op het sprookje Belle en het Beest, het heeft veel punten die bij het sprookje horen, maar het is alsnog een heel origineel verhaal, doordat Sarah J. Maas er leuke extraatjes aan toegevoegd heeft.
Feyre is degene in het gezin die de overlevingskansen probeert te verhogen door te jagen. Op een dag ziet ze in de bossen een hert, maar zij is niet de enige die op dit hert jaagt, er is namelijk nog een wolf. Omdat Feyre het hert graag wil hebben, heeft ze maar één mogelijkheid, namelijk de wolf doden. Niet veel later loopt Feyre met haar hert naar huis, wanneer ze is een tijdje thuis is gebeurt er iets verschrikkelijks. Feyre had namelijk niet zomaar een wolf geschoten, ze had een wolf uit het feeënrijk geschoten, daardoor wordt ze ontvoert door een 'beest'. Dit beest blijkt Tamlin te zijn, hij laat Feyre op zijn landgoed wonen, en zo bouwen Feyre en Tamlin langzamerhand een band op.
Mijn mening
In het begin begreep ik helemaal niks van deze hype, ik vond het boek echt niet zo goed als iedereen zijn. Tenminste ik vond het begin niet zo goed, maar hoe verder ik kwam hoe leuker ik het begon te vinden. Langzamerhand kreeg ik ook meer connectie met de personages waardoor het boek mij ook meer begon te interesseren.
Wel had ik één klein puntje waaraan ik me irriteerde bij Feyre, namelijk haar liefde voor schilderen. Nu hoeft dit niet zo'n groot probleem te zijn, maar aangezien het een hervertelling is van Belle en het Beest is had ik liever gezien dat ze enorm hield van boeken. Want Feyre kan zelfs amper schrijven. Nog een verschil tussen Belle en Feyre is dat in het verhaal van Belle er sprake was van liefde op het eerste gezicht, en bij Feyre groeit de liefde langzaam.
Kortgezegd baalde ik ervan dat Feyre niet wat meer op Belle leek, aangezien Belle echt één van mijn favoriete personages is.
Aan het begin van het boek stond een heel leuke kaart, ik vind kaarten in boeken altijd zo leuk. Ik vond de kaart in dit boek ook wel heel handig, ik heb een aantal keer de kaart bekeken, omdat ik stukken land door elkaar haalde.
Ik ben wel echt blij dat er aanhalingstekens staan in dit boek, ik twijfelde af en toe nog wel eens of iets nou gezegd of gedacht werd, maar gelukkig kon ik gewoon terug lezen, en zo kon ik dan kijken of iets gezegd of gedacht werd. Dus het boek las niet helemaal vlot voor mij, maar het was ook niet extreem vervelend, ik had maar weinig last van 'obstakels' in het boek.
Conclusie
Dit is voor mij geen boek dat vanaf de eerste pagina helemaal leuk is, maar ik vond het boek wel iedere pagina leuker worden. Ik vond de laatste 150 / 200 bladzijden echt heel erg leuk. Het boek kreeg steeds meer spanning, en doordat de personages zo goed zijn uitgewerkt in dit boek pasten ze geweldig in het verhaal. Als het aan mij ligt geef ik de laatste 200 bladzijden 5 sterren! Ik kijk echt enorm uit naar het volgende boek, ik vond het einde zó leuk dat ik meer wil lezen over Feyre en de rest, en ik wil gewoon meer lezen van Sarah J. Maas.
Ondanks dat ik het een leuk boek vond vind ik het boek wel een beetje overhyped...
"Een originele hervertelling van Belle en het Beest met leuke extraatjes."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten